خیلی وقته یادم رفته اینجا سری بزنم نمیدونم شاید به خاطره مشکلاتیه که این روزا رو سر همه هوار شده. اما چاره ای نیست یه جورایی باید این زمانو سپری کرد. دوست ندارم این روزای جوانی رو زود از دست بدم اما نمیدونم چطوری باید خوش بگذرونم. شاید همش تقصیر اونهایی که زندگی رو وارونه تو ذهن ما معنا کردن. یعنی اینکه از این زندگی گذشتن و انتظار کشیدن واسه یه زندگی ابدی. اینکه زندگی ابدی باشه بد نیست اما اینکه از یه مفهوم واقعی و در دسترس گذشتن و دل به یه مفهوم ایده ال و ذهنی بستن کمی ترس آوره. منظورمو که میفهمی اره منظورم دم غنیمت شمردن حافظ و خیامه. اما مگه نمیشه انسان بود و خوب زندگی کرد. چرا اما کی دوباره باید این مفهومو برامون دوباره تعریف کنه؟ منتظر اومدن کسی نباشید هیچکس نمیتونه اینو به شما هدیه کنه جز دل خودتون باور کنید.