دکتر شریعتی انسانها را به چهار دسته تقسیم میکند:

1- آنانی که وقتی هستند، هستند. وقتی که نیستند، هم نیستند، عمده آدمها. حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می شوند، بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

2-  آنانی که وقتی هستند، نیستند. وقتی که نیستند، هم نیستند، مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی گذاشته اند. بی شخصیت اند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمی آیند. مرده و زنده اشان یکی است.

اما بقیه این مطلب را بعدا می گویم تا بتوانی بیشتر اندیشه کنی!